Lieve Anders...... Dear Anders....

Op 22 december was het alweer 5 jaar geleden dat je ons ineens en volkomen onverwacht verliet...
The 22 of December it was already 5 years ago that you left us suddenly and completely unexpected.

Je was pas twee jaar en 4 maanden oud.
Voor altijd in ons hart.
You were only two years and 4 months old.
Forever in our hearts.

Blij.... Happy

Dwyn had al een tijdje een rare rode vlek in haar lies die steeds groter werd. Vorige week heeft ze daar tabletten en zalf voor gekregen, kwam van binnenuit, gevolg van de kanker. Bloed was ook niet goed.
Gisteren moesten we terug voor controle.
Ik had wel gezien dat de vlek er beter uitzag, maar omdat ik wilde weten of de kanker verder uitgezaaid is, heb ik toch maar een uitgebreid onderzoek laten doen.
En, wat schetste mijn verbazing, en die van de dierenarts?
De tumor en de uitzaaiïngen zijn stabiel gebleven, de verdikte lymfeklieren zowaar wat gekrompen!
Dwyn wordt steeds dikker, toch weegt ze 'maar' 34 kilo. Komt door de medicijnen.
Die doen echter wel hun werk voorlopig, dus dan maar te dik.

Wat een dapper ding, die Dwyn! Ze heeft me gisteren helemaal gelukkig gemaakt, want het ziet er naar uit dat ze nog even bij ons blijft.
Over een maand opnieuw controle en bloedonderzoek.

For a while now Dwyn had a strange red spot in het groin. The spot got bigger and bigger. Last week she got tablets and a salve for it. The spot came from the inside, consequence of the cancer. Her blood wasn't good either.
Yesterday we went back to the vet for a checkup.
I had seen that he spot looked better, but I wanted to know if her cancer had spread so I asked for an extensive examination.
I, as was the vet, was very surprised: the cancer and metastasis were stable, the thickened lymph nodes had even shrunk a little.
Dwyn gets fatter although she weighs only 34 kilograms. It's because of the medication.
But this medication does what it has to up till now, so who cares if she's too fat.

She is so brave, our Dwyn! She made me totally happy yesterday, because it looks like she will stay with us for a while longer.
In a month we'll have the next checkup. 

Happy holidays...

More snow...

Sneeuw...... Snow......

Het was al een beetje donker, foto's zijn niet echt scherp.
It already was a bit dark, pictures are not too sharp.

Een halve dag..... Half a day.....

...... in het leven van Jelte
.......in the life of Jelte

Gisterenmorgen heerlijk gaan wandelen met Jelte. Die kan nog lekker los en geniet daar met volle teugen van.
Voorbij de Geringer Mühle op de splitsing van de asfaltweg met de onverharde weg vliegt hij er ineens vandoor.
Als een hinde zo lichtvoetig rent hij tegen de steile berg omhoog...... achter twee prachtige hertjes aan.
"Hier" helpt niet, zijn naam ook niet. "Nee" op barse toon doet hem bovenaan de berg stilstaan, klappen in de handen zorgt er vervolgens voor dat hij braaf naar me terugkomt!
Natuurlijk helemaal de hemel in geprezen, wat knap van het ventje!!

Hoe lang hij nog los kan? Wie zal het zeggen.....

Yesterday morning Jete and I went for a walk. Jelte still can go along off leash and he enjoys it very much.
Suddenly, past the Geringer Mühle on the crossroad he speeds away.
Light-footed as a hind he runs up the steep mountain...... chasing two beautiful deer.
"Here" doesn't help, calling his name either. "No" in a fierce tone lets him stand still on top of the mountain, clapping my hands then makes him come back to me!!!
I praised him to the skies of course, how good of the little fellow!!!

For how much longer he can go off leass?  Who will tell.....

Daarna moest ik boodschappen doen. De mannen waren boven een vloer aan het leggen.
Dus Jelte moest in de kamerkennel, want zonder toezicht mogen Dwyn en Jelte niet bij elkaar.
Alles in de buurt van de kennel aan de kant geschoven, behalve het kussen waar Dwyn haar varkensoor lag op te eten.
Het duurde wat lang want ik stond vast door een ongeluk, brandende auto, gewonde man op straat.
Toen ik terugkwam lag het kussen niet meer voor, maar in de bench, in duizend stukjes.....
De mannen boven hadden niets gehoord...
Niets is veilig voor het  ventje, dat blijkt maar weer.

Later I had to do some shopping. The man were upstairs, laying a wooden floor.
So Jelte had to go in his kennel in the livingroom, because without supervising Dwyn en Jelte are not allowed to be together.
I removed everything near the kennel, except the pillow Dwyn lay on with her pigsear.
It took some time before I got back, there was an accident with a burning car and a wounded man on the road.
When I came back the pillow was no longer in front of the kennel, but in it, in a thousand small pieces. the men upstairs didn't hear a thing.....
Nothing is safe for the little one, it shows again.

Burg Eltz

Een prachtige sprookjesburcht bij ons in de buurt....
A beautiful fairytale castle in our neighbourhood...

                                          Harde wind
                                          Strong wind

23.11 - 4 jaar alweer....

Tuur

Echte...... Real.......

Brothers in crime!

Donderdag een week geleden zo rond 20.30 waren ze ineens weg, Tuur en Jelte...
Spoorloos in het stikkedonker. Roepen hielp niet, zoeken met een zaklamp in het bos ook niet, ze lieten zich niet horen. Schapen op loopafstand, jagers overal in de omgeving, veel wild, ik stierf duizend doden.
Om 23.00 de politie maar verwittigd, het kon tenslotte gevaarlijk worden, twee wolven los in het bos. Schoten had ik al gehoord.
Verder kun je dan dus niks doen, alleen afwachten.....

En, alsof er niets gebeurd was, stonden daar ineens om 02.00 twee lachebekjes voor de deur. Hallo, hier zijn we weer!
Wat een opluchting! Geen bloed aan de poten of bek, schapen hadden we 5 keer gecontroleerd, die waren allemaal nog rustig en heel.
Waarschijnlijk hebben ze de tijd van hun leven gehad, zij wel.

Last thursday a week ago around 20.30 suddenly they were gone, Tuur and Jelte...
Without a trace in the pitch-darkness. Calling didn't help, searching with a torch in the woods didn't help either, not a sound. Sheep in short distance, hunters all over the woods, a lot of game, I died a thousand deaths.
At 23.00 we called the police, after all it was not without danger, two wolves running loose in the woods. I had heard shots already.
Apart from that, you can't do anything but wait...

and then, as if nothing had happened, suddenly at 02.00 am two laughing snouts appeared at the door. Hello, here we are!
What a relieve! No blood on paws or muzzle, sheep were quiet and whole, we checked them 5 times.
They probably had the time of there lives, contrary to us.

Bijna vergeten..... Almost forgotten

Jelte's eerste verjaardag!!!!! Geboren op 16 november
Jelte's first birthday!!!!!! Born the 16th of november

Kattenkwaad uithalen is zijn grootste hobby...
Getting into mischief is his greatest hobby.....

Ondanks alles..... Despite everything....

.... een blije vrolijke hond.
Het zijn bikkels, die Saarlosen.
En gisteren was ze jarig!!! 9 Jaar oud nu!

...... a happy cheerful dog.
They're very tough, those Saarloos
And yesterday was her birthday!!! 9 Years old now!

Duizendmaal dank aan Ingeborg voor de prachtige foto's!

Dwyn....

.... heeft kanker. Al uitgezaaid en met verspreid over de buikholte verdikte lymfeklieren.

Aanstaande dinsdag wordt ze 9.
Het is niet eerlijk.

...... has cancer. Already spread and with thickened lymph glands in the abdomen.
Coming tuesday she turns 9.
It's not fair.

Aruph

Gisteren is Aruph doodgegaan.
Ineens was het genoeg. Je stond op, liep naar buiten, zocht een plekje in het bos, ging liggen en stierf.
Zo'n sterke hond. Zelf beslissen, zelf doen.

Een bewogen leven. Vrijwel altijd ziek, maar je wou leven, dus je vocht en je bleef leven.

Je had veel vrienden Aruph. Veel mensenvrienden, veel hondenvrienden.
Ik zag je bijna nooit de laatste jaren, maar als ik kwam, kwam je bij me liggen.
Bruno en Dwyn waren vriendjes, en witte Anders, je neefje, met dezelfde blik in de ogen als jij.
Zelfs kleine grote Tuur wou in het gevlei komen bij je.

Maar je eigen roedel was het belangrijkste, dat was alles voor je.
En dat was niet altijd makkelijk, met je grote vriend Oscar, die ook een sterke hond was.
Wat zijn er al veel weggevallen Aruph, en wat is dat oneerlijk. Nu jij ook nog.
Ik hoop dat je ze gevonden hebt, Iris, Bruno, Oscar, Anders, Kyra en al die anderen. Doe ze de groeten, geef ze dikke knuffels.

Lieve Aruph, het ga je goed. We missen je.