Longontsteking - pneumonia

Hij at slecht, met hele lange tanden, of helemaal niet. Maar ja, Bruno is geen geweldige eter, nooit geweest.
Hij kokhalsde regelmatig, ook snoof hij veel (reverse sneezing), maar ja, dat doen ze allemaal wel eens.
Hij was een beetje mat, en vond rebelse Tuurtje toch wel heel lastig worden. Wij beschermden hem inmiddels daartegen. Want Tuur kan een groot (letterlijk en figuurlijk) lastpak zijn.
Hij bleef verder vrolijk en ging graag mee wandelen, ontlasting was goed.
He didn't eat well, picked at his food, or ate not at all. But then, Bruno never has been a good eater.
He heaved regularly, suffered from reverse sneezing, but then, they all do sometimes.
He was a bit flat and tired, and found Tuur becoming more and more a nuisance. We protected him against that. Because Tuur can be a big (in both senses of the word) nuisance.
Apart from that he stayed good humoured and loved to go walking, stool was good.

Maar gisteren, na een bot met moeite naar binnen gewerkt te hebben (dat was raar, als hij niet wil eet hij niet, nu wel omdat hij honger had, maar wat kostte het veel moeite) en vervolgens met de bek open te gaan liggen hijgen, vertrouwde ik het echt niet meer.
Dus naar de dierenarts.
But yesterday, after having eaten a bone with difficulty (that was strange, if he doesn't want to eat he doesn't eat, now he did while he was hungry, but it wasn't easy) and after that lying panting with his mouth open, I got suspicious.
So we went to the vet.

Blijkt Bruno een zware longontsteking te hebben! Al meer dan een week!
Ik kon me wel voor mijn kop slaan, had ik toch goed gezien dat er iets niet in orde was met hem.
It turns out that Bruno has severe pneumonia! More than a week already!
I could have kicked myself, somehow I knew all along there was something wrong with him.

Hij krijgt nu antibiotica en pijnstillers, hopelijk slaat het aan.
Now he gets antibiotics and painkillers, hopefully they catch on.

Wat zijn het toch bikkels, die Saarlosen.
They are hard as a rock, those Saarloos.

Spelen, knuffelen en poseren... Play, cuddle and pose

We hebben deze week bezoek. Bezoek waar de honden onmiddellijk en onvoorwaardelijk verliefd op zijn geworden. Dit bezoek heeft dan ook een aangeboren gevoel hoe om te gaan met de verscheidenheid in karakter van de Saarlooswolfhond.
Bruno wil alleen maar in de buurt van Mandy zijn, Dwyn de hele dag geaaid en Tuur vindt die wat langere wapperende haren (langer dan die van ons) super interessant. Kun je dat eten?
We had a visitor this week. A visitor the dogs immediately and absolutely fell in love with. This visitor had an inherent felling how to treat the difference in character in the Saarlooswolfhond.
Bruno only wants to be near Mandy, Dwyn wants to be caressed all day and Tuur finds the longer blowing hair (longer than ours) very interesting.

De eerste plaatjes zijn gewoon voor de mooi (ik had een andere volgorde en verhaallijn in gedachten maar sinds mijn nieuwe pc doet dit blog niet wat ik wil..) Klik op de foto voor een vergroting.
The first pictures are just for the beauty of them (I had a different order in mind but since my new pc this blog doesn't do what I want) Click on the picture for an enlargement.

Bruno vindt de mensen interessanter dan het lekkers, in tegenstelling tot die andere twee veelvraten.

Bruno thinks people are more interesting than treats, contrary to the other two wolverines.

in vol ornaat

in best bib and tucker

Sorry, niet scherp en overbelicht.

sorry, not in focus and overexposed

ons mooie meisje

our pretty girl

Er werden de nodige knuffels uitgedeeld:
A lot of hugs were handed out:

letterlijk en figuurlijk in dit geval.

in both senss of the word in this case

Wat is ze lief!!!!

She is so sweet!!!

Meer, meer, meer..

More, more, more.

Zaterdag was het mooi weer, tijd voor een speelsessie:

Saturday the weather was nice, time to play:

Waar is mijn aap?

Where is my monkey?

Hij is toch echt van mij!

It really is mine!

Ga weg aap, dit is mijn bal!

Monkey go away, this is my ball!!

Hier was de bal nog heel....

Here the ball was still in one piece..

Tuur wil zijn speeltjes altijd graag met Bruno delen...

Tuur always likes to share his toys with Bruno...

maar verder eigenlijk met niemand!

but rather not with someone else!

weer sorry, weer onscherp, maar wel leuk.

sorry again, out of focus again, but nice.

Het zondagse uitstapje naar het Wild- und Freizeitpark Klotten was erg geslaagd. De honden hebben zich van hun beste kant laten zien: veel drukte, veel mensen, flink wat honden, een hoop herrie, geen centje pijn. Ik vraag me wel eens af of ik wel echte Saarlosen heb.....

Alleen toen een gigantische adelaar zijn vleugels spreidde en begon te schreeuwen bij het zien van de honden, moest Bruno even nadenken.

In de wolven ( 4 volwassen wolven en 7 welpen!, erg leuk) waren ze eigenlijk niet geïnteresseerd. Dwyn en Tuur hadden meer oog voor de zwijnen, ze zouden het liefst bij ze in hun gigantische verblijf gesprongen zijn.

En de bezoekers, die vonden onze honden veel interessanter dan de echte wolven.

Rare wezens, die mensen.

Our sunday daytrip to the Wild- Freizeitpark Klotten was a succes. The dogs showed their best side: a lot going on, a lot of people, several dogs, a lot of noise, no problem at all. Sometimes I ask myself if I really have real Saarlooswolfdogs....

Only when a big eagle spread his huge wings and started screaming by seeing our dogs, Bruno had to think a little.

The dogs were not at all interested in the wolves (4 adults and 7 cubs!, lovely). Dwyn and Tuur were more taken by the swines, they'd rather have jumped into their huge pen.

And the visitors, they were far more interested in our dogs than in the real wolves.

Strange creatures, people.