Over bussen en bronnen....

Eindelijk is hij klaar, de nieuwe hondenlimousine, met speciaal vervaardigd hondenrek, verhoogd laadvloertje (zodat Dwyn met haar blinde oogjes toch naar buiten kan kijken) en aluminium traanplaat aan de binnenkant van de achterdeuren (Tuur-proof). Tuur hoeft nu niet meer op de achterbank, met alle voordelen van dien: we rijden niet meer rond in een harige volgekwijlde vuilniswagen (hopelijk), we kunnen met goed fatsoen passagiers meenemen, evenals bagage e.d. zodat we wie weet nog eens op vakantie kunnen.

Vierwiel aangedreven, met de afgelopen winter in het achterhoofd.

Het is natuurlijk even wennen, vooral voor het nog steeds wagenzieke Tuurtje, maar ze hebben er wel ook een mooi opstapje bij gekregen! En Bruno blijkt, net als ik, de ouwe trouwe Volvo moeilijk te kunnen missen. Maar ja, moet Volvo maar busjes maken....

At last it's finished, the new doglimousine, with especially made dograck, elevated floor (so Dwyn will be able to look out the window) and strenghtened doors (Tuur-proof). Tuur doesn't have to sit on the backseat anymore, so maybe we don't have to drive in a very hairy completely slobbered car anymore, can take some luggage and passengers with us and maybe go on holiday again.

Fourwheeldrive, remembering last winter.

Of course they have to get used to it, especially Tuur, who still gets carsick. And Bruno appears, just like me, to miss our old very loyal Volvo. But then, Volvo doesn't fabricate vans...

En dan is er nog de nieuwe waterput. Eindelijk zijn ze gisteren begonnen met de bouw daarvan. Door een foutje (slik!) van de unteren Wasserbehörden bij de aanleg van de nieuwe septic tank mogen we de oude put niet meer gebruiken. Na bijna een jaar hebben we nu de vergunning voor een nieuwe put.

And then there is the new waterwell. At last they started to built it yesterday. Because of a mistake (!) of the authorities when the new septic tanck was built, we are not allowed anymore to use the existing well. After almost a year we got the permission for the new one.