Het Nord nest

Tien dagen voor hun eerste verjaardag hebben ze elkaar weer gezien, de pups van het Nord nest. Ze waren er allemaal: Valpar, Nahanni, Nagaya, Tessa (Ylva) en natuurlijk Tuurtje. Papa Skarv en mama Ax waren in Noorwegen gebleven. Fokker Oeyvind was er wel, en ook opa Fango en oom Akon.

Van links naar rechts op de foto: Nahanni, Valpar, Nagaya, Tuur en Tessa

Jammer genoeg kon Marijke Saarloos er niet bij zijn, omdat Duet elk moment haar pups kon krijgen. Marijke's wederhelft Gerard heeft dat gemis echter dubbel en dwars goedgemaakt. En Duetje heeft braaf gewacht tot Gerard weer heelhuids thuis was!

Een bijzonder nest, dat Nord nest. Ze hebben allemaal ontegenzeggelijk hun eigen karakter, maar ze hebben ook allemaal overduidelijk veel gemeen: de streken vooral, de onvoorstelbare koppigheid (wat een dikkoppen!!), de bovenmatige intelligentie èn de schoonheid. Wat zijn ze mooi, stuk voor stuk!

Wat ik zelf ook erg bijzonder vind, is het duidelijke verschil tussen de reuen en de teven. De teven zijn groot, maar dat valt in het niet bij die twee reuzen van reuen. Akon, toch een grote Saarloos, lijkt klein vergeleken bij Valpar en Tuur. Onze Bruno lijkt een onderdeurtje, een mini saarloos (maar natuurlijk wel de liefste en makkelijkste van allemaal!).

Alle drie de teefjes zijn prachtig slank en sierlijk met geweldig mooie kontjes. Wat heb ik daar van genoten! Dwyn heeft dus concurrentie gekregen.

En karakter, dat hebben ze ook allemaal. Tuur en Valpar hebben we maar niet bij elkaar gelaten, die zouden het liefst elkaar op het gezicht getimmerd hebben om even duidelijk te maken wie nu de baas was. Tuur was op eigen terrein, dus die was dubbel gemotiveerd, ook naar Akon en Fango toe. Tja, zoals ik bij de start van dit weblog al schreef, Tuur wist vanaf het moment dat hij geboren was wat hij wilde worden: de baas!

Van Tessa en Nahanni wisten we het al, dus ook die maar uit elkaar gehouden. Tussen Nagaya, Nahanni en Valpar (en Akon) ging het geweldig, een harmonieus span.




Nahanni, Valpar, Nagaya
En net als in Zaltbommel eind september werden Tuur en Tessa als magneten naar elkaar toe getrokken. Feest, feest en nog eens feest! Die twee liggen qua karakter ook het dichtst bij elkaar: de brutaliteit en levenslust stralen er vanaf, altijd in voor een geintje.

Tuur en Tessa









Valpar is een hele zachte aanhankelijke hond, en schuw. Maar gedurende het weekend ontdooide hij een beetje, de tweede wandeling ging stukken beter en in huis voelde hij zich zekerder en meer op zijn gemak. Dus die komt er wel.

Tuur is een harde, eigenwijze onafhankelijke hond en nergens bang voor. Vrij dus, heel vrij. (begrijp me niet verkeerd, het is een schatje!).

Nagaya, Nahanni en Tessa zijn terughoudend, de een wat meer, de ander wat minder. Tessa twijfelt erg, want die is zo nieuwsgierig dat ze soms vergeet dat ze een beetje terughoudend is. Ze werd overigens helemaal gek toen ze Oeyvind weer zag, straalde van geluk.

Nahanni en Valpar hadden erg veel steun aan elkaar, ze kennen elkaar goed, en lagen steeds kop aan kont onder tafel te slapen.

Valpar, het mooiste gangwerk van allemaal, wat kan die hond dansen, een lust voor het oog!

Valpar

Nahanni heeft een hele schrandere kop met prachtige onderzoekende ogen. Ze houdt zielsveel van Gerard (ook van Marijke waarschijnlijk maar die was er niet) en gaat toch lekker met Oeyvind of Roy en Vivi mee wandelen. Knap hoor!

En Nagayaatje, die houdt van bier! Stiekem dan. Wat wil je ook met zo'n baasje!
Ik vond Nagaya van de teefjes qua uiterlijk en karakter net iets anders dan de andere twee. Nagaya was heerlijk rustig en wat steviger (niet dik!!!!). Erg mooi (of zou dat komen omdat Tuur en zij het meest op elkaar lijken?).

Nagaya en Tuur

Het personeel van de Nord-pups (ja, het zijn wat dat betreft echt net katten) heeft geloof ik ook een leuk weekend gehad. Lekker eten, lekker drinken, veel kletsen, vooral over honden natuurlijk en lekker wandelen. Wij vonden het in ieder geval geslaagd. Het weer speelde ook redelijk mee.

Ze zeggen wel eens dat de baas de hond krijgt die hij verdient, en andersom. Als ik de Nord-pups en hun baasjes bekijk, is het volgens mij precies goed, we hebben allemaal de hond die bij ons hoort en past.
Wat zeg ik nou toch???? De grootste koppigste ezel van allemaal woont bij ons! en wij zijn toch zo meegaand!!!!

Tuur

Ook Tessa (Ylva) heeft ze uiteindelijk gevonden, haar echte baasjes. Ik ben erg blij voor haar en haar baasjes. Je ziet meteen dat het goed is.

Bedankt allemaal!

Tot slot nog dit. Naast al die grote grijze Saarlosen waren er ook nog twee kleinere bosbruine, onze Bruno en Dwyn. We hebben ze wat apart gehouden, alhoewel Bruno bijvoorbeeld geen enkel probleem had met Valpar en Valpar ook niet met hem. Op Dwyn ben ik echt trots. Als er vreemde honden op bezoek zijn wil ze nog wel eens tegen het hek of de deur omhoog vliegen, liefst er doorheen, maar dit weekend deed ze het geweldig. Ook tijdens de gezamenlijke wandeling gedroeg ze zich keurig. Ze keek wel naar Nagaya die achter haar liep, maar heeft geen enkele drang gevoeld om uit te vallen.

En uiteraard stond iedereen versteld door de begroeting die vreemden krijgen van onze wolfjes als ze bij ons binnen komen. Je wordt nog net niet opgegeten!

Foto's Christel van Landeghem, all rights reserved