.... een deur open te maken.
Bruno springt omhoog, poten op de klink, klink omlaag drukken, en ofwel de deur openduwen ofwel naar zich toetrekken, al naar gelang hoe de deur opengaat. Het gaat wel gepaard met enige krassen rondom de klink want heel precies is hij niet.
Dwyn gooit gewoon alles in de strijd omdat ze het eigenlijk niet kan. Maar als ze vindt dat ze toch echt aan de andere kant van de deur moet zijn (omdat ik daar ben bijvoorbeeld) springt ze tegen de deur, poten alle kanten op, lichaam met het volle gewicht tegen de deur aan en wie weet raakt ze dan behalve de deur en de deurstijl toevallig ook nog wel de klink op de juiste manier.
Je kunt wel raden hoe deur en deurstijl er inmiddels uitzien.
En dan Tuur. Die loopt naar de deur, pakt vrijwel geruisloos de klink in zijn bek en duwt die een klein stukje naar beneden. Voila, deur open. Subtiel, heel subtiel.
Bruno is tot nu toe de enige die ook een deur openkrijgt die hij naar zich toe moet halen. Er staat wel een stoel voor de deur naar de trap naar boven. Daar wonen de katten en die moeten zich veilig kunnen voelen.
De deur tussen de woonkamer en de keuken gaat naar de keuken toe open, helaas. Tuurtje weet dat in de keuken al het lekkers ligt inclusief de inhoud van de vuilnisbakjes achter de keukendeurtjes. Omdat hij die deur binnen twee seconden zo goed als onhoorbaar openheeft, zit deze deur nu op slot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten