To everybody...

Bruno......

.........ontstoken hoektand deze keer.
12 Dagen antibiotica en aanstaande dinsdag onder het mes.

.....inflamed tooth this time.
12 days antibiotics and coming tuesday surgery.

Winter in Kollig

En dan nog dit.

Ik zet het onderaan deze post zodat iemand die het niet wil, er niet naar hoeft te kijken.

Gisteravond zo rond 24.00 uur, gingen de honden nog even naar buiten. Ze slapen momenteel in huis omdat Bruno de ene ontsteking na de andere heeft, nu weer aan zijn afgeslepen linker hoektand waardoor de onderkaak dik werd.

Enfin, ze waren nog niet buiten of ik hoor een hoge gil. Ik met de zaklamp erachteraan, zie ik op een afstandje iets zwarts (het is tenslotte donker) tussen de honden op de grond liggen waar ze maar tegenaan blijven duwen. Ze hebben duidelijk iets gevangen.

Ik ben nou ook weer niet zo'n held, dus ik stuur Mies naar buiten.

We manoevreren de honden naar binnen. Even later komt Mies terug.

De prooi leeft niet meer. Het is een...

And then this.

I put i tat the bottom of this post so someone who doesn't want to, doesn't have to look at it.

Yesterday, at around 24.00, the dogs went out. Momentarily they sleep indoors because or Bruno has one inflammation after the other, now his left fang in the lower yaw, which was thick.

Anyway, they were hardly outside or I heard a high scream. I went out with a torch to investigate. I found them standing around something black lying in the snow.

Because I'm not that big a hero I called Mies. We managed to get the dogs in the house, Mies went to see and came back a little later. The prey is dead. It's a.....

....prachtig vosje. Nauwelijks iets aan te zien.
Hoe de vos in de hondenwei kwam weten we niet.
Wie het gedaan heeft? We verdenken Tuur. Dwyn ziet geen steek meer en Bruno is geen jager dus er is eigenlijk maar een verdachte.
We zullen de boswachter vragen wat we met het vosje moeten doen.

....beatiful fox. Shows hardly any injuries.

How the fox came into the dogs pen we don't know.

Who actually did it? We suspect Tuur. Dwyn doesn't see a thing, Bruno is not a hunter so actually there's only one suspect.

We'll ask the forester what to do with the fox.

Ons wolfje...... our little wolf

Winter.........Happy dog

Eindelijk na maanden mijn camera weer eens tevoorschijn gehaald en wat foto's gemaakt van de winter in het Elztal. Scherp zijn ze niet, want ik heb de precieze werking van mijn nieuwe Canon nog steeds niet in de vingers. Maar het feest van de winter - voor de hondjes dan toch, wij zaten gisteren met de auto vast  in de sneeuw- wil ik jullie niet onthouden.
Eerst maar een impressie van de watermolen in de sneeuw:

Ja, en dan de hondjes. Onze Noor is werkelijk in zijn element, zo gek als een klink zeg maar.

Zo blij, zo blij

In en uit beeld, zo snel

Hopla

Bruno wil je spelen?

Dwyn wel, maar dan echt!

 Mooi Dwinneke wolvinneke

 Och wat lief.

 Klik op de foto voor een vergroting, hij is mooi!

Was sich liebt, das neckt sich, vooral als het om Tuur's verjaardagsspeeltje gaat.

Verjaardag...... Birthday

Gisteren, 23 november, was hij jarig, Tuur. Twee is hij nu.
Yesterday, 23 november, was his birthday, Tuur. He's two years old now.

Heel gemeen heeft Dwyn zijn verjaardagsbot gestolen. Maar gisteravond kreeg hij nog een knuffelaap en was helemaal gelukkig!
Very mean, Dwyn stole his birthdaybone. But yesterdayevening he got a cuddly monkey and was completely happy!

Alles weer oké..... everything okay again

Nadat we gestopt waren met de cortisonen, ging Bruno met sprongen vooruit.
Het gaat goed met hem.
After we stopped with the cortisones Bruno got better every day.
He is doing fine now.

En nu weer...... And now......

Hele darm ontstoken. Bij Bruno. Arm dier.
Het waren weer die kleine dingen die mij het idee gaven dat er iets niet goed was.
Röntgenfoto's gemaakt, weer antibiotica, en cortisonen deze keer.
Oorzaak? Geen flauw idee.

Inflammation of the intestines. Bruno. Poor creature.
It were those little things again that gave me the idea that something was wrong.
X-rays, antibiotics again, and cortisone as well this time.
Cause? No idea.

Longontsteking - pneumonia

Hij at slecht, met hele lange tanden, of helemaal niet. Maar ja, Bruno is geen geweldige eter, nooit geweest.
Hij kokhalsde regelmatig, ook snoof hij veel (reverse sneezing), maar ja, dat doen ze allemaal wel eens.
Hij was een beetje mat, en vond rebelse Tuurtje toch wel heel lastig worden. Wij beschermden hem inmiddels daartegen. Want Tuur kan een groot (letterlijk en figuurlijk) lastpak zijn.
Hij bleef verder vrolijk en ging graag mee wandelen, ontlasting was goed.
He didn't eat well, picked at his food, or ate not at all. But then, Bruno never has been a good eater.
He heaved regularly, suffered from reverse sneezing, but then, they all do sometimes.
He was a bit flat and tired, and found Tuur becoming more and more a nuisance. We protected him against that. Because Tuur can be a big (in both senses of the word) nuisance.
Apart from that he stayed good humoured and loved to go walking, stool was good.

Maar gisteren, na een bot met moeite naar binnen gewerkt te hebben (dat was raar, als hij niet wil eet hij niet, nu wel omdat hij honger had, maar wat kostte het veel moeite) en vervolgens met de bek open te gaan liggen hijgen, vertrouwde ik het echt niet meer.
Dus naar de dierenarts.
But yesterday, after having eaten a bone with difficulty (that was strange, if he doesn't want to eat he doesn't eat, now he did while he was hungry, but it wasn't easy) and after that lying panting with his mouth open, I got suspicious.
So we went to the vet.

Blijkt Bruno een zware longontsteking te hebben! Al meer dan een week!
Ik kon me wel voor mijn kop slaan, had ik toch goed gezien dat er iets niet in orde was met hem.
It turns out that Bruno has severe pneumonia! More than a week already!
I could have kicked myself, somehow I knew all along there was something wrong with him.

Hij krijgt nu antibiotica en pijnstillers, hopelijk slaat het aan.
Now he gets antibiotics and painkillers, hopefully they catch on.

Wat zijn het toch bikkels, die Saarlosen.
They are hard as a rock, those Saarloos.

Spelen, knuffelen en poseren... Play, cuddle and pose

We hebben deze week bezoek. Bezoek waar de honden onmiddellijk en onvoorwaardelijk verliefd op zijn geworden. Dit bezoek heeft dan ook een aangeboren gevoel hoe om te gaan met de verscheidenheid in karakter van de Saarlooswolfhond.
Bruno wil alleen maar in de buurt van Mandy zijn, Dwyn de hele dag geaaid en Tuur vindt die wat langere wapperende haren (langer dan die van ons) super interessant. Kun je dat eten?
We had a visitor this week. A visitor the dogs immediately and absolutely fell in love with. This visitor had an inherent felling how to treat the difference in character in the Saarlooswolfhond.
Bruno only wants to be near Mandy, Dwyn wants to be caressed all day and Tuur finds the longer blowing hair (longer than ours) very interesting.

De eerste plaatjes zijn gewoon voor de mooi (ik had een andere volgorde en verhaallijn in gedachten maar sinds mijn nieuwe pc doet dit blog niet wat ik wil..) Klik op de foto voor een vergroting.
The first pictures are just for the beauty of them (I had a different order in mind but since my new pc this blog doesn't do what I want) Click on the picture for an enlargement.

Bruno vindt de mensen interessanter dan het lekkers, in tegenstelling tot die andere twee veelvraten.

Bruno thinks people are more interesting than treats, contrary to the other two wolverines.

in vol ornaat

in best bib and tucker

Sorry, niet scherp en overbelicht.

sorry, not in focus and overexposed

ons mooie meisje

our pretty girl

Er werden de nodige knuffels uitgedeeld:
A lot of hugs were handed out:

letterlijk en figuurlijk in dit geval.

in both senss of the word in this case

Wat is ze lief!!!!

She is so sweet!!!

Meer, meer, meer..

More, more, more.

Zaterdag was het mooi weer, tijd voor een speelsessie:

Saturday the weather was nice, time to play:

Waar is mijn aap?

Where is my monkey?

Hij is toch echt van mij!

It really is mine!

Ga weg aap, dit is mijn bal!

Monkey go away, this is my ball!!

Hier was de bal nog heel....

Here the ball was still in one piece..

Tuur wil zijn speeltjes altijd graag met Bruno delen...

Tuur always likes to share his toys with Bruno...

maar verder eigenlijk met niemand!

but rather not with someone else!

weer sorry, weer onscherp, maar wel leuk.

sorry again, out of focus again, but nice.

Het zondagse uitstapje naar het Wild- und Freizeitpark Klotten was erg geslaagd. De honden hebben zich van hun beste kant laten zien: veel drukte, veel mensen, flink wat honden, een hoop herrie, geen centje pijn. Ik vraag me wel eens af of ik wel echte Saarlosen heb.....

Alleen toen een gigantische adelaar zijn vleugels spreidde en begon te schreeuwen bij het zien van de honden, moest Bruno even nadenken.

In de wolven ( 4 volwassen wolven en 7 welpen!, erg leuk) waren ze eigenlijk niet geïnteresseerd. Dwyn en Tuur hadden meer oog voor de zwijnen, ze zouden het liefst bij ze in hun gigantische verblijf gesprongen zijn.

En de bezoekers, die vonden onze honden veel interessanter dan de echte wolven.

Rare wezens, die mensen.

Our sunday daytrip to the Wild- Freizeitpark Klotten was a succes. The dogs showed their best side: a lot going on, a lot of people, several dogs, a lot of noise, no problem at all. Sometimes I ask myself if I really have real Saarlooswolfdogs....

Only when a big eagle spread his huge wings and started screaming by seeing our dogs, Bruno had to think a little.

The dogs were not at all interested in the wolves (4 adults and 7 cubs!, lovely). Dwyn and Tuur were more taken by the swines, they'd rather have jumped into their huge pen.

And the visitors, they were far more interested in our dogs than in the real wolves.

Strange creatures, people.