Toen ik de honden eenmaal binnen achter slot en grendel had, ben ik de omheining gaan controleren. Jawel hoor, er onderdoor gegraven. Een heel mooi gat. Dat de omheining niet echt Saarloosproof was wisten we wel, twee en een half jaar zonder problemen is dan eigenlijk wonderbaarlijk. Nu worden er natuurlijk rigoureuze maatregelen getroffen, jammer voor Dwyn.
En dan Bruno's gat.
Prachtig mooi gegraven, midden in de wei, dus geen reden voor zorg. En Bruno helemaal gelukkig!
Maar ja, er lopen er nog twee rond en die vinden zo'n mooi gat natuurlijk niet te versmaden. Ze gaan Bruno dan ook onmiddellijk zijn gat betwisten.
En elkaar, want, ach Bruno, dat is een watje, die duw je zo opzij. Wie van de andere twee de sterkste is, is een heel ander verhaal. Dat kost ook wat tijd, moeite en energie. Je zou niet zeggen dat Tuur minstens 10 cm groter is dan Dwyn.
Nog even een felle achtervolging.....
en dan weer naar Bruno en zijn gat. Nog even pesten.
Uiteindelijk heeft Dwyn er genoeg van en druipt af, helemaal onder het opgeworpen zand.
Tuur en Bruno vermaken zich nog even. Het is toch wel een heel mooi gat!
Hoi Carin,
BeantwoordenVerwijderenIk had je nog gewaarschuwd voor de zwakke plek aan de voorkant. Ben benieuwd wat je maatregelen zijn. Hier hebben we toch maar een elektrisch draadje aangebracht op ongeveer 1 meter 40. Fura staat nu niet meer tegen de schutting op als er een kat voorbij komt.